Dinsdag 9 oktober 2012
Blijf op de hoogte en volg Jos
14 Oktober 2012 | India, Panaji
Eerst maar eens een stevig ontbijt en dan het vliegticket in het hotel laten printen en uitchecken. Ik loop met mijn roltas de straat op, paar minuten naar het volgende hotel. Binnen 5 seconden: “TAXI?”. Dat is snel. Maar ik hoef niet, ik loop wel even. Het inchecken en zo is weer een gedoe. Daarna vraag ik aan de hotelbeheerder waar ik de dingen kan vinden waar ik vandaag heen wil en hoe ik daar het beste kan komen. Het is inmiddels 11:00 uur. Het eindigt er weer mee dat ik een privé taxi neem. Scheelt een hoop gezoek en tijdverlies met de bus.
Ik ga naar Aquadafort, een fort van de Portugezen uit 1612. Best een mooie omgeving, daar ging ik ook vooral voor heen. En zowaar kom ik hier eindelijk voor het eerst een paar Nederlanders tegen. We kletsen een tijdje. Leuk. Daarna op zoek naar dr Salim Ali Bird Sanctuary. Dat blijkt uiteindelijk op hetzelfde eiland te liggen als waar ik bij Casey overnacht heb, Cochoa eiland. Tudududu, tudududu…Ik neem de ferry weer, de taxi gaat weg en als ik hem terug wil hebben bel ik hem. En anders staat hij uiterlijk 17:00 bij de ferry. Ik het eiland op en de sanctuary is pal van de ferry af. Ik heb er dus al vlak bij gestaan maar had het toen niet in de gaten. Ik loop naar binnen. Het blijkt gewoon een verhoogd pad te zijn, gemaakt tussen de mangrove bossen. Ik spot een enkele vogel die weg vliegt. Veel kleine krabbetjes, wat rare slakken en insecten. Het pas eindigt bij een riviertje, waar ik nog wat vogels zie. Dat is het dan. Ik ga maar terug en bel de taxi. Ik mis net de pont omdat de officials in het gebouwtje wat willen uitleggen. Ze laten een kaart van het gebied zien en willen een boottochtje verkopen, waar mee ik de vogels beter kan zien. Laat maar. De drie ponten varen af en aan dus kort daarna neem ik de volgende. Aan de overkant tref ik nog een paar Nederlanders. En dan gaat het regenen, niet zachtjes. We schuilen en praten even. Ben ik blij dat ik net op tijd weg ben en dat ik een taxi heb. In de taxi zit ook Nadia, uit Siberië. Uit de plaats Novo-moeilijk. Ze is voor de derde keer in Goa, blijft een paar maanden of zo en heeft nog geen idee wat ze gaat doen. Er komen hier veel Russen, maar het seizoen begint pas 15 oktober. Nadeeltje is dat ik daardoor nu nog niet kan jetskieen en paragliden; ze hebben nog geen vergunning. Voordeel is dat de hotelprijzen nu laag zijn; het lijstje van mijn hotel geeft aan dat mijn huidige kamer van 1700 roepies (1000 roepies is €15) vanaf 15 okt naar 3500 en vanaf december of zo naar 4500 roepies gaat. Wow.
Eigenlijk wil ik nog zwemmen in de zee maar het regent nog steeds. Dan maar Internetten in mijn hotel. Die heeft wifi in het restaurant. Maar die is dicht vandaag, en wifi dus ook. Wat? Incredible India…Het restaurant is van Danny. Ik word boos: “Regel maar wat. Ik eb er naar gevraagd en jij zei dat het er was, en je weet dat het dinsdag is en ik hier maar één nacht slaap.” Uiteindelijk heeft het mannetje Danny gebeld, het modem aangezet en geeft mij het wachtwoord. Mooi. Nou ja, een paar minuten dan, en dan is de internetverbinding weer weg. Daar kan hij ook niks aan doen.
Dus ik ga eerst maar even verslagje typen. Daarna is het weer droog en loop ik naar het dorpje toe, naar het Internetcafe. Vanaf daar wil ik het guesthouse in Kochi (Cochin) boeken. Het duurt een tijdje eer ik er één gevonden heb die ook ruimte heeft en die me aanstaat, en dan boek ik hem. Bijna dan. Er gaat weer iets mis op moment van betalen maar het is niet duidelijk wat er aan de hand is. Na drie pogingen ben ik het zat en bel ik ze maar gewoon op. Het is ok, ik heb alsnog een reservering.
Ik wil nog wat op Facebook zetten maar het is al wat laat en ik heb gewoon geen zin meer. Ik nok er mee en ga naar mijn hotel. Onderweg zie ik zowaar de eerste supermarkt hier. Ik loop voor de gein naar binnen en vind wat appelsap, ook voor het eerst en koop wat water. En tevens hebben ze onderbroeken. Dat komt nou mooi uit want daar heb ik er net te weinig van waardoor ik zou moeten wassen. Nu heb ik er net genoeg, dat scheelt dan weer.
Naar het hotel en de boel weer inpakken.
Ik ga naar Aquadafort, een fort van de Portugezen uit 1612. Best een mooie omgeving, daar ging ik ook vooral voor heen. En zowaar kom ik hier eindelijk voor het eerst een paar Nederlanders tegen. We kletsen een tijdje. Leuk. Daarna op zoek naar dr Salim Ali Bird Sanctuary. Dat blijkt uiteindelijk op hetzelfde eiland te liggen als waar ik bij Casey overnacht heb, Cochoa eiland. Tudududu, tudududu…Ik neem de ferry weer, de taxi gaat weg en als ik hem terug wil hebben bel ik hem. En anders staat hij uiterlijk 17:00 bij de ferry. Ik het eiland op en de sanctuary is pal van de ferry af. Ik heb er dus al vlak bij gestaan maar had het toen niet in de gaten. Ik loop naar binnen. Het blijkt gewoon een verhoogd pad te zijn, gemaakt tussen de mangrove bossen. Ik spot een enkele vogel die weg vliegt. Veel kleine krabbetjes, wat rare slakken en insecten. Het pas eindigt bij een riviertje, waar ik nog wat vogels zie. Dat is het dan. Ik ga maar terug en bel de taxi. Ik mis net de pont omdat de officials in het gebouwtje wat willen uitleggen. Ze laten een kaart van het gebied zien en willen een boottochtje verkopen, waar mee ik de vogels beter kan zien. Laat maar. De drie ponten varen af en aan dus kort daarna neem ik de volgende. Aan de overkant tref ik nog een paar Nederlanders. En dan gaat het regenen, niet zachtjes. We schuilen en praten even. Ben ik blij dat ik net op tijd weg ben en dat ik een taxi heb. In de taxi zit ook Nadia, uit Siberië. Uit de plaats Novo-moeilijk. Ze is voor de derde keer in Goa, blijft een paar maanden of zo en heeft nog geen idee wat ze gaat doen. Er komen hier veel Russen, maar het seizoen begint pas 15 oktober. Nadeeltje is dat ik daardoor nu nog niet kan jetskieen en paragliden; ze hebben nog geen vergunning. Voordeel is dat de hotelprijzen nu laag zijn; het lijstje van mijn hotel geeft aan dat mijn huidige kamer van 1700 roepies (1000 roepies is €15) vanaf 15 okt naar 3500 en vanaf december of zo naar 4500 roepies gaat. Wow.
Eigenlijk wil ik nog zwemmen in de zee maar het regent nog steeds. Dan maar Internetten in mijn hotel. Die heeft wifi in het restaurant. Maar die is dicht vandaag, en wifi dus ook. Wat? Incredible India…Het restaurant is van Danny. Ik word boos: “Regel maar wat. Ik eb er naar gevraagd en jij zei dat het er was, en je weet dat het dinsdag is en ik hier maar één nacht slaap.” Uiteindelijk heeft het mannetje Danny gebeld, het modem aangezet en geeft mij het wachtwoord. Mooi. Nou ja, een paar minuten dan, en dan is de internetverbinding weer weg. Daar kan hij ook niks aan doen.
Dus ik ga eerst maar even verslagje typen. Daarna is het weer droog en loop ik naar het dorpje toe, naar het Internetcafe. Vanaf daar wil ik het guesthouse in Kochi (Cochin) boeken. Het duurt een tijdje eer ik er één gevonden heb die ook ruimte heeft en die me aanstaat, en dan boek ik hem. Bijna dan. Er gaat weer iets mis op moment van betalen maar het is niet duidelijk wat er aan de hand is. Na drie pogingen ben ik het zat en bel ik ze maar gewoon op. Het is ok, ik heb alsnog een reservering.
Ik wil nog wat op Facebook zetten maar het is al wat laat en ik heb gewoon geen zin meer. Ik nok er mee en ga naar mijn hotel. Onderweg zie ik zowaar de eerste supermarkt hier. Ik loop voor de gein naar binnen en vind wat appelsap, ook voor het eerst en koop wat water. En tevens hebben ze onderbroeken. Dat komt nou mooi uit want daar heb ik er net te weinig van waardoor ik zou moeten wassen. Nu heb ik er net genoeg, dat scheelt dan weer.
Naar het hotel en de boel weer inpakken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
