Cuba dag 1 - do 30 maart

Cuba dag 1 - do 30 maart - vlucht gemist

Op tijd naar Maikes moeder gegaan.

Daar een bakkie gedaan en op tijd op Schiphol.
En daar zien we dat onze vlucht naar Parijs een half uur vertraging heeft. Komt goed uit want we hebben wel een heel uur overstaptijd...

Maike heeft twee maanden terug na het boeken aan KLM gevraagd of we een vlucht eerder kunnen nemen. Dat kon wel, voor EUR 225 pp extra. Belachelijk! Daar kan je best een eind voor vliegen. Niet gedaan dus.

Ruim meer dan half uur te laat gaan we weg. En we arriveren ongeveer rond het tijdstip dat we voor de volgende vlucht moeten boarden.

'Gelukkig' is vliegveld CDG, Charles de Gaulle in Parijs niet zo groot....
En de aanwijzingen van het personeel noch die van de borden op het vliegveld zijn duidelijk. We hebben nog nooit zo lang zo ver zo hard gerend op een vliegveld. Vooral niet met een rugzak. Geen hulp, niks.

We komen bij terminal L, en daar houd alles op. Maar we moeten naar terminal M. Die staat niet meer op de borden. Doorlopen en vragen. Uiteindelijk vinden we weer wat vage borden. Verdieping omlaag, om een blok heen en daar...lopen we vast. Bij een uitgang met helemaal niks. Behalve een lijn die ons tegen houdt en twee relaxte security mannetjes die het allemaal geen donder interesseert.

Nog twee minuten dan komt de shuttle bus, zegt hij. Na 5 minuten zijn er nog een paar Cuba gangers. En na nog 5 minuten vraagt een van hen hoe en wat. Hij wijst naar een scherm: nog 5 minuten. Die tijd hebben we niet! Uiteindelijk komt er zo n ding. Verwarring of het wel de goede is, niet dus. De bus uit. O, is toch wel goed. Gelukkig spreekt een van de reizigsters vloeiend Frans. De bus weer in. Ergens uitstappen en verder zoeken. Moeilijk, moeilijk. Hier en daar vragen. We worden ergens heen gestuurd en dan weer terug. En zo voorts. Uiteindelijk komen we bij een balie waar wel iemand van Air France ons helpt. We hoeven niet verder, de vlucht is al weg.

We krijgen dan wel hotel, diner, shuttle en overlevingspakket voor de nacht. En een boeking voor morgen. En we halen wat eten en drinken, want ook daarvoor hebben we een voucher.
Intussen heb ik ontdekt dat mijn jas nog in het vliegtuig ligt. Wij naar een service balie . En een bagage balie. En nog een balie. Weer moeilijk , moeilijk. We worden door douane gestuurd, volgende balie. Ze hebben hem niet en het toestel is al weer weg. Dan naar nog weer een balie, om een bagage claim te doen. We krijgen een email adres en succes.
We gaan naar buiten. En voor we daar zijn zoeken we de juiste uitgang. Daarvoor pakt Maike haar bril er bij...NIET. Want die is weg. Laten liggen bij het halen van eten en drinken of bij de service balie voor mijn jas. Ja, achter de douane! Wij weer naar de laatste balie. Gaat natuurlijk niet zomaar op CDG, daar en daar hangt een telefoon. Die nemen we op, belt automatisch. Dan komt er een mannetje. En gaat mijn paspoort nummer en zo in een zinloos Sinterklaas boek, net als in Afrika....

We mogen weer naar binnen. Het vrouwtje herkent ons, lacht en zegt : wat is er nu? Maike vertelt het. Ze lacht een beetje, maar goed nieuws: mijn jas is terecht. Huh? En de zoektocht naar de juist balie begint weer. Aardig vrouwtje, ze legt het uit. Weer zon telefoon en Sinterklaas boek, en naar binnen. Nog wat vragen en zoeken en verdomd, ik krijg mijn jas weer terug. Je verzint het niet, dat komt dus doordat Maikes bril weg is.

We zoeken nog een lost en found balie. Komen weer bij Airfrance langs. We vragen of ze kunnen bellen maar dat kan niet want ze hebben daar geen telefoon...huh? Nou ja. Dat hoorden we eerder ook al bij zon balie. En bovendien zijn ze over 10 minuten dicht. En is het10 minuten lopen... Dus morgen maar.

We gaan naar de Pink line shuttle bus en nemen de roze bus naar het Campanile hotel. Daar gaan we eten. Redelijk eten, matig vlees. En daarna blijkt dat we dingen hebben genomen die Airfrance niet vergoed. Weer gedoe.
Uiteindelijk toch maar slapen.

Ik open het overlevings pakketje van Airfrance. Daar zit onder andere in: een t-shirt, kam, scheermes, tandenborsteltje en...lichte gezichtscrème. Ja, heb ik echt nodig! Die had ik dus bijna op mijn tandenborstel gesmeerd. Maar tandpasta, dat hebben ze er niet bij gedaan. Lekker over nagedacht. Bedankt en welterusten.