Cuba dag 19 - ma 17 april

Cuba dag 19 - ma 17 april - via Cienfuegos naar Playa Giron - Laguna Guanaroca, Jardin Botanico

Jos voelt zich gelukkig weer goed.
We gaan vandaag naar playa Giron met twee tussenstops. De eerste is Laguna Guanaroca, de tweede Jardin Botanico de Cienfuegos.

We zien een verlengde Lada station wagen taxi! Zonder achterdeur, kan je je benen er lekker een beetje uit laten hangen met 100 km/u.

En we zien nog een Lada. Deze staat tactisch geparkeerd onder een viaduct. Dat viaduct heeft pilaren. En dat kan je prima gebruiken; je pakt je hangmat, knoopt die tussen de pilaar en je auto en je gaat er lekker in liggen...

We komen bij Laguna de Guanaroca, dankzij maps.me. Soms wonderbaarlijk wat die weet te vinden. We zoeken eigenlijk een Rancho maar dit is meer een gehuchtje. Er is een zandpaadje tussen wat huizen door, waar maps.me ons in stuurt. De bewoners vragen of we voor de lagune komen. Ja dus. Rechtdoor. Maar niet te ver, hooguit een paar honderd meter. Er komt een jongen naar ons toe, die alleen Spaans spreekt. Maar hij maakt duidelijk waar te parkeren: in een opening van een hek. En dan lopen, hij loopt mee. Hij wordt spontaan onze gids. Het blijkt een leuke jongen en een goede gids te zijn. We lopen over een zacht akkertje, hier kunnen wij echt niet rijden. Hij wijst een krab aan. Die vlucht in een holletje. Het is net of het hier barst van de konijnen want het barst van de holletjes. Maar die zijn dus door en voor krabben. We zien er hier en daar nog een. Dan lopen we door een doorgangetje tussen de mangrove-bomen door naar het water. Waar hij flamingo's laat zien. Cool.

We lopen nog wat verder. We zien een grote krab lopen, die onder een tak op de grond kruipt. De jongen gaat op de tak staan en pakt de krab voor ons. We kunnen hem goed zien en fotograferen. Gaaf. De krab vlucht in een holletje maar past er niet in. In het volgende holletje wel.

We lopen nog door om dichter bij de flamingo's te komen. We sluipen weer naar de waterkant. Hiervandaan kunnen we de flamingo's beter zien en fotograferen.

Dan gaan we terug en wijst hij een vogel aan. Die we fotograferen. En zo nog een aantal, waaronder een specht. Gaaf zeg.

Intussen wordt Maike lek gestoken door de mosquito's. Ze heeft meerdere steken, Jos heeft er nul. Maike heeft er flink last van de bulten zwellen helemaal op, azeron heeft geen effect.

We komen terug bij de auto. We geven hem 50 CUPs want hij heeft het super gedaan. Leuk joch. Missie geslaagd.

Dan rijden we naar een botanische tuin, Jardin Botanico de Cienfuegos. Deze is 4 hectare groot, de grootste van Latijns-America. Hier zijn 2000 soorten planten, waaronder 23 soorten bamboe, 65 typen vijgen en 280 soorten palmen (de grootste variëteit in de wereld). We zien enorme bamboe-bomen danwel -stuiken. Er is ook een boom van 20 meter diameter, bestaande uit diverse stammen, een ficus. De auto is er niks bij en wij al helemaal niet.
We drinken even wat bij het cafeetje. Het is hier officieel geregeld, eigendom van de regering. Destijds was het eigendom van een suikerbaron die een deel van zijn suikerriet veld omzette om verschillende soorten suikerriet te planten en bestuderen. Later zijn daar allerlei andere soorten planten en bomen en bamboe bij gekomen. Daarna heeft de regering het over genomen voor het behoud. Er staan hier ook planten en bomen uit andere landen.
We lopen eerst door een soort kas.Maar dan met een dak van een soort net, om de zon juist te temperen. We zien hier ook leuke en mooie planten, maar niet zo mooi als de eerste botanische tuin die we hier hebben gezien.

Dan lopen we buiten tussen enorme bamboe en bomen door. Een aantal hebben we nog nooit gezien. En een aantal zouden zo in een sprookjes-bos of een bos van Harry Potter kunnen staan.

Het is groot en we zien bijzondere bomen en planten. Er zijn er slechts een beperkt aantal ook fotogeniek. Het is wel veel groen en bruin, met weinig bijzondere kleuren of bloemen.

Daarna rijden we door naar Playa Giron, naar Casa Ivette en Ronel. Het blijken meerdere vrijstaand huizen te zijn. Die van ons met een grote tuin. Met achterin een omhekt deel met 2 kleine krokodillen en schildpadden. In een ander deel barst het van de konijnen en zo nog een deel met hutia's, dat is wild en lijkt een soort konijn of chinchilla.

Vervolgens regelen we dat we morgen gaan duiken met Ronel. Dat schijnt hier namelijk mooi te zijn en Ronel is instructeur. Er is ook een optie voor beginners.

Dan rijden naar Playa los Cocos, 1,5 km of zo, lekker dicht bij. De eerste route is afgesloten. Volgende route. We rijden langs een soort kermis. Van die Cubaanse dan, met van die zelf gemaakte attracties. Want het is Pasen.

We komen bij een klein strand dat met een deels vergane betonnen zeemuur is afgezet. Aan deze kant is het hooguit borst diep en het is stenig op de bodem, dus we lopen op schoeisel. We lopen door het water naar de andere kant van het strandje en dan door over een betonnen rand, die ook dient ter bescherming van water tijdens stormen. We zoeken namelijk een plek waar je zou kunnen snorkelen, dat zou hier ergens moeten zijn. Maar dat is hier niet want hier zijn vooral scherpe rotsen waar golven wild op te pletter slaan.

We zien op een van die rotsen op een verticaal deel nog een cliffhanger: er hangen twee krabben aan. We hadden geen idee dat ze dat konden. Als ze ons zien verdwijnt er een in het water en een om de hoek.

Dan gaan we door het water terug en terug naar de Casa. Douchen en dan eten we in de Casa, wel eens even lekker makkelijk. Maike eet rundvlees, Jos eet...hutia! Smaakt goed, vooral met dat sausje er bij. Er komen twee Amerikanen bij zitten en er schuiven nog een Duitse en een Indier aan, die met elkaar getrouwd zijn en in Londen wonen. Gezellig zo, internationale gesprekken. Zij gaan ook duiken, ze doen een drie-daagse cursus.