Morgen gaat Jan weer naar huis

Hallo weer.

We zijn de laatste paar dagen lekker opgeschoten; we zitten nu een kilometer of 2.500 of zo noordelijker dan bij mijn vorige bericht. We zijn probleemloos door Mauritanie gereden. Alleen de grens van Senegal naar Mauritanie was lastig, ingewikkeld, langdurig en vervelend. Met wederom van die opdringerige figuren en zo. Maar afgezien daarvan is het prima gegaan. We hebben door Mauritanie de nieuwe weg genomen, prima asfalt. Er ligt ook nog een piste maar we zijn over het asfalt gegaan zodat we gemakkelijk en ruim op tijd in Agadir in Marokko zouden zijn. En zo hadden we nog wat speling in tijd, voor het geval dat nodig zou zijn.

De grens van Mauritanie naar Marokko duurde nogal lang, ongeveer anderhalf uur. Dat kwam alleen maar omdat het op dat moment daar toevallig erg druk was. Verder ook hier geen enkel probleem.

We zijn onderweg weer vaak aangehouden door de politieposten. Minstens zo vaak mochten we gelijk doorrijden. Een keer hebben ze weer nutteloos onze gegevens genoteerd. Voor de rest geldt: zo gauw ze horen dat we uit Nederland komen mogen we door!

We weten nog niet wat we morgen gaan doen. Jan vliegt morgenavond naar huis dus we hebben hier nog een hele dag. In ieder geval ga ik op zoek naar een goedkoper hotel en kijken wat hier voor leuks te zien is. Helaas heb ik geen Lonely Planet of andere goede gids van Marokko. Alleen een gidsje die vrij waardeloos blijkt te zijn. Dus morgen nog naar het toeristenburo, misschien helpt dat. En wat ik daarna (de komende dagen) ga doen weet ik ook nog niet, ik zie nog wel.

Vooralsnog zijn we blij dat we hier nu al zijn zodat we rustig aan kunnen doen om Jan op tijd op het vliegveld te krijgen.

Het is hier wel een echt toeristenoord: veel hotels, veel Europeanen en we kunnen weer gewoon geld uit de muur PINnen. Dat laatste is wel weer eens erg prettig, zo na een paar maanden. Kom ik weer een beetje terug in het Westerse leven.

En o ja, van de kerst hebben we vrijwel niks gemerkt. Alleen in Dakar en hier in Agadir zien we wat kerstversiering en ik had een paar slingers in de auto. Volgens mij kennen ze in Mauritanie kerst helemaal niet; we hebben er tenminste niets van gemerkt. Voor ons waren het gewoon lange rijdagen met veel kilometers.

Toytoy,
Jos