Woensdag 17 oktober 2012 - Dubai !

6:30 opstaan. 6:45 ontbijten. Dit hotel is dus zo’n compound met meerdere gebouwen. De receptie is een meter of 200 lopen vanaf de ingang van het gebouw waar mijn kamer zicht bevindt. Als ik terug loop van het ontbijt begint het te regenen. Als ik mijn tassen uit de kamer heb gehaald zijn de hemelsluizen open gegaan. Ik vraag aan de bewakers bij de ingang of ze een paraplu voor me hebben. Dat hebben ze niet. Hmmmm… Ze hebben iets beters: de taxi die ik om 7:15 besteld heb staat namelijk nog geen twee meter bij me vandaan. Hop, tas in de auto en met de auto naar de receptie, ha!-)
De 100 roepies van het zwembad zijn niet alsnog op mijn kamernummer op de rekening gezet, dus het gaat goed en we zijn zo klaar. Het verkeer naar het vliegveld valt mee. Het ‘verkeer’ ín het vliegveld, andere mensen dus, ook. Ze zijn hier wel streng met beveiliging dus dat duurt toch wel even eer ik daar doorheen ben. En ondanks dat het er rustig uit ziet ben ik natuurlijk lang niet de enige. 8:50 ben ik er door heen, 9:15 is boarding tijd, komt mooi uit. Op één detail na dan: het vliegtuig heeft vertraging. Uiteindelijk vertrekken we niet 9:45 maar 10:45 of zo. Ik zit helemaal achterin, bij het raam, met één lege stoel naast me, in een Boeing 777-200. Ik vind het prima zo, kan ik lekker uitgebreid zitten. Eerst maar eens even krant lezen. Verhip, een artikel over een diefstal in (of uit?) de Kunsthal van Rotterdam. Geinig dat dat hier in de krant staat. En de Elsevier uitgave over India die ik van collega René geleend heb uit lezen. En een begin maken in het boek Freakonomics, die ik op het vliegveld van mijn overige Indiaas geld gekocht heb. Uurtje of vier vliegen, mooi ritje.
Bij het taxiën zie ik dat mijn hotel vlak tegen het vliegveld aan ligt; als de piloot niet hard genoeg remt zet ie zijn neus er in, zeg maar. Het is een heel groot vliegveld, dat is wel een stuk lopen voordat we bij de douane zijn. Aangezien ik helemaal achterin zat ben ik ook bijna één van de laatste die er uit gaat. En sta dus behoorlijk achterin de rij. Het duurt wel even. Ben benieuwd hoe dat gaat; vrijwel iedereen heeft papieren bij zich, een visum dus, maar ik heb geen visum…
Die heb ik niet nodig want Nederland is één van de landen waarvan inwoners ter plekke een visum krijgen. Ben benieuwd hoe dat gaat en hoe lang dat duurt. Het antwoord is kort en simpel: even in de camera kijken voor de foto, stempels in mijn paspoort knallen en binnen anderhalve minuut ben ik klaar. Handbagage door de scanner, deze keer hoeft er niks uit. De beambte brengt net genoeg energie op om zijn blik van de grond af te trekken en een fractie van een seconde n aar het beeld van de scanner te kijken. Zozo, streng hoor. Bagage ophalen, zo klaar. Naar buiten lopen, hop. Nou, ik wordt geselecteerd om ook mijn grote tas te laten checken. Stelt ook niks voor. Dat is nou weer zo’n verrassing: ik had strenge bewaking in VEA en niet in India verwacht, maar het is precies andersom.
Taxi is gemakkelijk: die staan gewoon netjes in de rij te wachten. Geen gedoe. Het is ook gewoon een keurige dikke Toyota. Meter aan, 10 minuten rijden, klaar.
Na het inchecken ga ik naar de traveldesk van het hotel om te kijken wat ik aan tripjes en zo kan doen. Degenen die ik vanmiddag nog wil doen zitten al vol. Dus ik boek maar voor morgen. Ze vraagt naar mijn kamernummer. Ik snap niet goed waarom maar ik zeg hem gewoon. Ze pakt de telefoon, typt mijn kamernummer in en ziet mijn achternaam in beeld verschijnen! Kijk, dat bedoel ik nou met ‘ontwikkeld land’; dat is wat anders dan carbonpapiertjes…
Dan maar naar het winkelcentrum hier, de grootste ter wereld, zeggen ze. Dat blijkt ook vlak bij Burj Khalifa (Arabisch: برج خليفة) te zijn; dat is een wolkenkrabber in de stad Dubai in de Verenigde Arabische Emiraten en sinds 2007 het hoogste gebouw ter wereld, 828 meter.
Ik ga overigens heen met de standaard taxi van het hotel: een dikke mooie strakke Toyota Prado (LandCruiser dus). Strakke ruime wegen, weinig verkeer, prima geregeld.
Ik loop 5,5uur in het winkelcentrum rond en hier en daar wat winkels binnen. Het blijkt lang niet genoeg tijd om alles te zien…onvoorstelbaar. Er is hier ook van alles te koop, als het maar een beetje luxe is. Een paar honderd of zo juweliers, daar zitten ze niet mee. En als je toch bezig bent, maar je buiten gelijk ook een vijver met een enorme fonteinshow er in. En een amusements/speelpark, met gelijk ook maar een achtbaan(tje). En een bioscoop met 22 zalen. Lekker bezig.
Terug weer met een Toyota, een MPV van 4 jaar oud die er nog prima uit ziet maar dan wel met 483.000 km op de teller.