Donderdag 18 oktober 2012

Eerst een beetje uitgeslapen. Daarna werd ik opgehaald voor de city tour. Ik dacht dat de taxi gewoon een taxi was die ons naar een tourbus zou brengen. De dikke LandCruiser – met interne rolbeugel – blijkt gewoon onze “tourbus” te zijn, en de taxibestuurder, Mohammed, dus ook onze gids.
In de auto zit Sonny uit India. Bij het volgende hotel stappen Carol uit San Francisco, en Logan uit UK in. Ik ben een beetje verrast door Carol; ze is duidelijk op leeftijd en is in haar eentje naar Parijs geweest voor kunst en is nu tien dagen in UAE, ook voor kunst en zo. Haar vriendinnen willen niet mee dus gaat ze maar alleen.
We zien eerst een aantal moderne, strakke gebouwen. Een heleboel eigenlijk; het barst er hier immers van. Dan gaan we naar een soort van openlucht museumpje. En we zien hoe de gebouwtjes er vroeger uit zagen. Dat komt me weer bekend voor van Afrika: simpele paaltjes, rietachtig spul en plaggen en zo.
We rijden naar Burj el Arab. Dat is een 7-sterren hotel op een speciaal daarvoor gemaakt eiland. We zien het eerst vanaf het strand, op een flinke afstand. Daarna rijden we naar de toegangsweg. Die is aan de walkant bewaakt; we kunnen niet nog dichterbij komen. Maar het is goed te zien en fotograferen vanaf hier.
We gaan naar een Souk. Een toeristen bazaar dus. Maar het gaat vooral om buiten; daar zijn een paar mooie gebouwen. Voordeel van de souk is dat ik gelijk wat eten en drinken mee kan nemen.
Daarna rijden we naar het Atlantis hotel, waar tevens een aquarium is (die we niet zien), en een waterpretparkje. Mohammed zet ons af bij de monorail; daar vanaf kunnen we volgens hem de vorm van het Palm eiland zien. Dat blijkt niet het geval te zijn maar we zien wel de wegen, woningen en stranden en zo. Beter dan vanuit de auto.
We eindigen de tour bij de Burj Khalifa. Burj betekent ‘toren’. Mohammed brengt iedereen weer terug.
Dan wordt ik weer op gehaald voor de middag; een woestijn trip. Er zitten vier Noren in de auto en Kim uit Australië. Maar oorspronkelijk uit Vietnam; op haar 16e als vluchteling naar Australië gekomen. Ze is nu projectmanager in de IT, dus we praten gemakkelijk uitgebreid over het werk. En over reizen, We rijden eerst best een stuk en gaan dan de woestijn in. En doen dan eerst dune bashing. Ofwel: rossen over de duinen. Deze zijn vrij laag en niet bepaald indrukwekkend; daar ben ik dan weer te verwend voor. Maar leuk is het wel en af en toe toch nog redelijk heftig; het gaat vrij hard en deze jongens kunnen wel rijden. Toch leuk om het ook zo eens mee te maken.
Dan komen we aan bij een kamp, dat behoorlijk is opgezet en uitgebouwd. We doen een kamelentochtje, die ultrakort blijkt te zijn, minuutje of 2. Maar toch. Kim en ik lopen een rondje. Helaas blijkt de zonsondergang weinig spectaculair vanwege bewolking. Het is heiiig. We zien iemand bezig met zandsurfen. Dat gaat niet goed, ik ga het ook eens proberen. Dat werkt hier niet; het zand is te zacht waardoor het snowboard er in weg zakt en de helling is niet steil genoeg. Je kunt hier trouwens ook tegen extra betaling quad rijden, maar gewoon over een vlak stuk zand. Dat kan elders ook wel.
Ik kijk voor de gein toch maar eens naar de winkeltjes. Daar maken en verkopen ze ook van die glazen flessen en potten met zand met figuurtjes er in. Hij doet voor hoe ze dat maken. Geinig.
Dan kom ik terecht in een omgeving waar we de waterpijp roken; ik probeer er twee. Gek, daar word ik een beetje licht van in mijn hoofd. Ik kom nog een paar Nederlanders tegen die hier zijn voor hun werk; zij exporteren gebruikte Merdeces vrachtwagens en onderdelen naar Dubai. Daarvandaan gaan die bijna altijd weer door naar het oosten van Afrika.
Dan begint er een dans show. Rondom het ronde podium zijn lange tafels opgesteld. Ik tel 15 tafels en aan elke tafel zitten ongeveer 10 mensen. Het is wel business hier. De tafels zijn heel laag, we zitten op een kussen op versleten tapijten. Van een man die de hele tijd snel rondjes draait en dan allerlei dingen doet met zijn kleding, met een speciale rok en zo. Het klinkt als niks maar het ziet er toch best aardig uit. Vooral als de lampjes in zijn rok aan gaan.
Dan gaan we eten. Toch wel indrukwekkend, in de woestijn koken voor zo’n 150 mensen. Een soort van pannenkoekjes, wat salades, noodles, rijst, kip, et cetera. Het smaakt nog goed ook. Dan volgt er nog een optreden van een buikdanseres. Ziet er leuk uit. Ook zij doet toch ook weer wat dingetjes die ik nooit eerder gezien heb, zoals een nepzwaard op haar hoofd hangen en dan doordansen, het zwaard op haar zij, en tenslotte op haar borsten. Vervolgens danst ze met nog wat verschillende voorwerpjes en doet uiteindelijk een echte buikdans; schudden met die heupen.
Daarna is het al weer tijd om terug naar ons hotel te gaan.