Zaterdag 6 oktober 2012

Om half acht loop ik naar het restaurant voor ontbijt, blijkt Shekr, mijn gids voor vanochtend, er al te zitten. Dat is verrassend. Later vertelt hij dat hij elke dat om 5 uur op staat, een uur yoga doet en dan bidt en dan aan de gang gaat. Volgens mij zijn er zo vroeg nog geen toeristen maar aan het einde van de tour blijkt dat er toeristen daar komen om zonsopgang te zien, mooie kleuren en zo.
We zouden eigenlijk met de bus van Hospet naar Hampi (14 km) maar er is weer eens een staking vandaag. Dat is dan al de 3e die ik mee maak. De andere frequente ongein hier is dat de stroom om de haverklap uitvalt, ben de tel kwijt geraakt. Meestal reageren ze hier al niet meer op. Het duurt ook tot nu toe nooit lang, seconden tot een minuut of zo.
Geen bus dus we nemen maar een ‘auto’ (tuktuk dus) die we dan ook gelijk voor de hele ochtend reserveren. Shekr neemt me mee naar de tempels die ik nog niet heb gezien. Er zijn hier trouwens 2000 tempels. Volgens Shekr heb je 3 maanden nodig om ze allemaal goed te bekijken. Zelfs hij heeft ze niet allemaal gezien.
Al die tempelnamen en verhalen en zo, best aardig om te horen, maar ik weet ze niet meer.
De gids gaat ontbijten, bij een stalletje die zo uit Afrika geplukt zou kunnen zijn; plaggenhutje, koken op een houtvuurtje. Grappig. Ik wil een zwarte thee en de gids tapt een beker van die hete koffiemelk voor me in. Nou, ik toch echt gewoon zwarte thee zonder suiker. Dat ik dat zonder suiker wil snappen ze volgens mij niet. Ik proef ook wat van dat rare eten van de gids (iedereen eet hier weer met zijn rechterhand, dus ik ook maar), smaakt best aardig. Dit had ik trouwens al eens eerder geproefd.
We komen een groep vrouwen tegen, die wil ik wel op de foto’s. Zij vinden van niet, ik van wel. Dan zeg ik dat ze prachtige jurken hebben en ik die op de foto wil. Ze gaan om. Leuke foto.
Er liggen ook weer diverse mensen te slapen. Lekker in de tempel, op het ‘zachte’ steen…sommige dingen snap je niet in dit land.
Er zijn bij sommige tempels vrouwen, met zijn vieren of zo, die met een soort van hakmes met bocht aan het einde onkruid zitten af te hakken. Niet de wortels er uit, alleen af hakken. En dat in zo’n enorm tempelcomplex, zo blijf je lekker bezig…sommige dingen snap je niet in dit land. Of snappen zij het juist niet?
We eindigen de toer niet bij een tempel maar bij een mooi stuk natuur bij een rustig riviertje. Ik doe een klein boottochtje. Er zijn wat rotsen op de oever vanwaar we vandaan kwamen die zwart zijn. Tot daar stijgt het water als het flink regent. Dat is dus een flink aantal meters. Tevens zijn er een aantal rotsen met merkwaardige ronde uithollingen. Dat komt door whirpools. Geinig.
We gaan terug en ik wil de middag gebruiken om te Internetten (hotels boeken), beetje zwemmen en zo. Dan blijkt dat er nog steeds geen Internet is. En die wordt niet gerepareerd vandaag vanwege de staking. Grrrr. Ik regel vervoer voor morgen. Dan gaat er geen trein. Grrrr. Ik heb het hier wel gezien, dus ik wil toch verder. De bussen gaan alleen ’s nachts. Grrr, dat vind ik niks.
Ik boek dan maar weer een privé taxi. Ik voel me wel een beetje een verwende westerling, haha (volgen mij ben ik dat ook gewoon). Maar ik merk dus met dit soort dingen dat ik mijn eigen vervoer mis, wat ik op eerdere reizen wel had. En wat me toen dan ook uitstekend beviel. Ik wil pinnen, de ATM (Automated Teller Machine, pin automaat) is om de hoek. Handig. O nee, toch niet, die is staat binnen in de bank en die ik gesloten want ze staken vandaag. Volgens mij zou die trouwens evengoed gesloten zijn want het is zaterdag. Maar ja, je weet het maar nooit hier.
Ik ga een halfuurtje zwemmen, dan even douchen en dan een Balinese massage, met (een beetje dan) acupressuur. Best lekker en tevredig (mooie woord-samentrekking toch?) loop ik het derde restaurant van het hotel in; in deze heb ik nog niet gegeten.
Ik neem de ‘cheese massala dosa’. Eerst vraag ik ze uit te leggen wat ‘dosa’ is. Dat is wel een heel moeioeijlijke vraag, je gaat er zowaar fout van spellen;-) Het blijkt gewoon een soort van opgerolde krokante pannenkoek te zijn, poe, poe ingewikkeld hoor. Met piepers en ik denk iets van witte kool of zo er in. Paar Indische sausjes erbij, best wel weer geslaagd.