Cuba dag 15 - 13 april
Blijf op de hoogte en volg Jos
16 April 2017 | Cuba, Havana
Cuba dag 15 - do 13 april - naar Trinidad
Vandaag gaan we eerst tanken. Het eerste tankstation heeft weer geen 'Gasoline Especial' Ze wijzen ons de tweede, die dat wel heeft.
Dat klopt. Maar dit is Cuba he. Dus het gaat vandaag weer wat anders. We moeten eerst betalen. Maike geeft 30 CUC, Jos tankt. En na 30 CUC benzine houdt het ook op. De tank is bijna vol, dus we doen het er mee.
We hebben vandaag van maps.me weer van die instructies zoals: na 102 km rechtsaf slaan. Eenvoudig navigeren en lang doorrijden dus. We nemen een paar liftsters mee die een heel eind mee rijden.
Onderweg stoppen we nog even in Sancti Spiritus een soort klein Trinidad om te pinnen. Maike wil het gewone bedrag pinnen, mara dat wordt geweigerd, dus probeert Jos het, maar da wordt ook geweigerd. Huh? Blijkt dat deze pinautomaat alleen maar briefjes van 5 CUC doet ipv 10 CUC. Gelukkig doet de pin automaat ernaast het wel gewoon..We wilden ook lunchen, maar erg aantrekkelijk is het nog niet, dus we drinken wat thee en cappuchino waar we meer voor betalen dan we voor een gemiddelde lunch betaald hebben tot nu toe. KOmen wat meer in de bewoonde wereld ofzo?
We rijden naar Trinidad. Weinig bijzonders vandaag, redelijk goede wegen.
We komen weer langs een Punto de Control, waar de politie een bus aan houdt.
We zien wel diverse bos-brandjes hier. En niemand die zich er druk om maakt. Het valt ons ook op dat het hier veel dorder, droger is dan wat we eerder zagen.
Aangezien het bijna op de route ligt, gaan we naar Manaca Iznaga toren. Die was vroeger een suikerplantage, waar ze vroeger enorm rijk van werden. Deze landeigenaar, Manaca Iznaga dus, bouwde de toren van 7 verdiepingen en 45 meter hoog om zijn slaven in de gaten te kunnen houden. En ook om zijn broer duidelijk te maken wie er hier de baas is in deze vallei. Uiteraard beklimmen we de toren en genieten van het uitzicht. Het is we duidelijk toeristischer hier dan wat we tot zover zagen. Het straatje er naar toe is geplaveid met keien en er langs staan verkopers met tafellakens en andere toeristische spullen. We moeten dan ook 1 CUC betalen om de auto te parkeren.
Als we terug zijn drinken we nog een glas suikerriet sap. Dat lang niet zo zoet is als je zou denken trouwens. Er staat maar in een stuk of 7 talen aangegeven dat ze dat hebben. Ja, ook in het Nederlands. Hoezo, toeristisch dus? Getuige mede de touringcar die hier stopt met een lading toeristen.
Dan rijden we nog naar Mirador de la Loma del Querto. Een heuveltje vanwaar je uitzicht hebt op een vallei. En weer een CUC om te parkeren natuurlijk. We kijken wat rond. Je kunt hier ook over een zip-line, tokkelen dus. Je kunt een hele route af leggen die dan over wat dalletjes en hellingen gaat, waardoor je behoorlijk hoog hangt. Maar wij hoeven deze keer even niet. We rijden door naar Trinidad.
Waar we onze Casa verrassend gemakkelijk vinden, gewoon in een keer goed. En zowaar is daar Michel, die gewoon vrij goed Engels spreekt. Lekker hoor. De Casa is verder ook prima in orde. Met een dakterras.
Vanuit Trinidad zien we in de heuvels de vlammen van een bosbrand, kilometers verder op. En nog steeds niemand die zich er druk om maakt.
We gaan de wandelroute van Lonely Planet doen. Te beginnen bij de Plaza Major.
We komen eerst een stenen trap tegen waar veel mensen op zitten. Het Plaza Major is verder leeg. Aardig pleintje, niet heel bijzonder. Dan zien we een kerk, de Iglesia Parroquial de la Santisma TrInidad. Waar net een dienst aan de gang is. Even wat foto's maken want doordat de deur open is kunnen we achterin de kerk een enorm Jezus-beeld met entourage er omheen zien.
Door naar torentje Convento de San Francisco de Asis. Verderop op een ongecultiveerd pleintje met stenen staan 3 houten kruizen, Barrio Los Tres Cruzes. Hiervandaan zien we ook de huizen van een (1) verdieping hoog, in diverse kleuren geverfd. Verder ziet de route er niet zo boeiend uit en het wordt bijna donker.
Dus we lopen terug en eten onderweg in een van de vele restaurantjes hier.
Dan lopen we nog een stukje een andere route, naar een disco in een grot. Het is een beetje zoeken en daar waar het verlaten lijkt en het onhoog gaat zonder bestrating, maar met zand en rotsen, lopen we toch maar naar boven. En daar blijkt het inderdaad te zijn. We zien het bord dat er Disco is, de ingang van de grot, met tralies er voor want het hek is nog dicht, en een paar jongens die zitten te wachten tot het open gaat, om 22:30. Dat duurt nog drie kwartier. Daar hebben we geen zin meer in, we zijn moe.
Dus we lopen terug naar de Casa. Onderweg fotograferen we nog een mooie oldtimer Ford convertible, met het dak er af.
Vandaag gaan we eerst tanken. Het eerste tankstation heeft weer geen 'Gasoline Especial' Ze wijzen ons de tweede, die dat wel heeft.
Dat klopt. Maar dit is Cuba he. Dus het gaat vandaag weer wat anders. We moeten eerst betalen. Maike geeft 30 CUC, Jos tankt. En na 30 CUC benzine houdt het ook op. De tank is bijna vol, dus we doen het er mee.
We hebben vandaag van maps.me weer van die instructies zoals: na 102 km rechtsaf slaan. Eenvoudig navigeren en lang doorrijden dus. We nemen een paar liftsters mee die een heel eind mee rijden.
Onderweg stoppen we nog even in Sancti Spiritus een soort klein Trinidad om te pinnen. Maike wil het gewone bedrag pinnen, mara dat wordt geweigerd, dus probeert Jos het, maar da wordt ook geweigerd. Huh? Blijkt dat deze pinautomaat alleen maar briefjes van 5 CUC doet ipv 10 CUC. Gelukkig doet de pin automaat ernaast het wel gewoon..We wilden ook lunchen, maar erg aantrekkelijk is het nog niet, dus we drinken wat thee en cappuchino waar we meer voor betalen dan we voor een gemiddelde lunch betaald hebben tot nu toe. KOmen wat meer in de bewoonde wereld ofzo?
We rijden naar Trinidad. Weinig bijzonders vandaag, redelijk goede wegen.
We komen weer langs een Punto de Control, waar de politie een bus aan houdt.
We zien wel diverse bos-brandjes hier. En niemand die zich er druk om maakt. Het valt ons ook op dat het hier veel dorder, droger is dan wat we eerder zagen.
Aangezien het bijna op de route ligt, gaan we naar Manaca Iznaga toren. Die was vroeger een suikerplantage, waar ze vroeger enorm rijk van werden. Deze landeigenaar, Manaca Iznaga dus, bouwde de toren van 7 verdiepingen en 45 meter hoog om zijn slaven in de gaten te kunnen houden. En ook om zijn broer duidelijk te maken wie er hier de baas is in deze vallei. Uiteraard beklimmen we de toren en genieten van het uitzicht. Het is we duidelijk toeristischer hier dan wat we tot zover zagen. Het straatje er naar toe is geplaveid met keien en er langs staan verkopers met tafellakens en andere toeristische spullen. We moeten dan ook 1 CUC betalen om de auto te parkeren.
Als we terug zijn drinken we nog een glas suikerriet sap. Dat lang niet zo zoet is als je zou denken trouwens. Er staat maar in een stuk of 7 talen aangegeven dat ze dat hebben. Ja, ook in het Nederlands. Hoezo, toeristisch dus? Getuige mede de touringcar die hier stopt met een lading toeristen.
Dan rijden we nog naar Mirador de la Loma del Querto. Een heuveltje vanwaar je uitzicht hebt op een vallei. En weer een CUC om te parkeren natuurlijk. We kijken wat rond. Je kunt hier ook over een zip-line, tokkelen dus. Je kunt een hele route af leggen die dan over wat dalletjes en hellingen gaat, waardoor je behoorlijk hoog hangt. Maar wij hoeven deze keer even niet. We rijden door naar Trinidad.
Waar we onze Casa verrassend gemakkelijk vinden, gewoon in een keer goed. En zowaar is daar Michel, die gewoon vrij goed Engels spreekt. Lekker hoor. De Casa is verder ook prima in orde. Met een dakterras.
Vanuit Trinidad zien we in de heuvels de vlammen van een bosbrand, kilometers verder op. En nog steeds niemand die zich er druk om maakt.
We gaan de wandelroute van Lonely Planet doen. Te beginnen bij de Plaza Major.
We komen eerst een stenen trap tegen waar veel mensen op zitten. Het Plaza Major is verder leeg. Aardig pleintje, niet heel bijzonder. Dan zien we een kerk, de Iglesia Parroquial de la Santisma TrInidad. Waar net een dienst aan de gang is. Even wat foto's maken want doordat de deur open is kunnen we achterin de kerk een enorm Jezus-beeld met entourage er omheen zien.
Door naar torentje Convento de San Francisco de Asis. Verderop op een ongecultiveerd pleintje met stenen staan 3 houten kruizen, Barrio Los Tres Cruzes. Hiervandaan zien we ook de huizen van een (1) verdieping hoog, in diverse kleuren geverfd. Verder ziet de route er niet zo boeiend uit en het wordt bijna donker.
Dus we lopen terug en eten onderweg in een van de vele restaurantjes hier.
Dan lopen we nog een stukje een andere route, naar een disco in een grot. Het is een beetje zoeken en daar waar het verlaten lijkt en het onhoog gaat zonder bestrating, maar met zand en rotsen, lopen we toch maar naar boven. En daar blijkt het inderdaad te zijn. We zien het bord dat er Disco is, de ingang van de grot, met tralies er voor want het hek is nog dicht, en een paar jongens die zitten te wachten tot het open gaat, om 22:30. Dat duurt nog drie kwartier. Daar hebben we geen zin meer in, we zijn moe.
Dus we lopen terug naar de Casa. Onderweg fotograferen we nog een mooie oldtimer Ford convertible, met het dak er af.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
