Reis 2018 Dag 19 - relaxen, scooter, Nusa Ceningan

Reis 2018 - Dag 19 - relaxen, scooter, Nusa Ceningan

Omdat we vandaag niet duiken en toe zijn aan rust, doen we lekker weinig vandaag.

Eerst maar eens flink uitslapen, dan bij een Frans restaurant brunchen met crêpes. Lekker hoor. Dan naar Pepita voor een bakkie thee.

We praten in een winkeltje over een tour over het eiland of het huren van een buggy. Hij zegt dat een auto huren goedkoper is, en dat we dan een gids mee hebben. Dat hoeft niet zo van ons. En een scooter? Ja, maar dan ben je niet verzekerd. Een scooter kost 80K maar die grotere 160K. O, nee, doe maar 200K. Nou, tot kijk he, het voelt niet goed hier, alsof we bedonderd worden.

Ze verhuren ook scooters bij het hotel. Daar maar even vragen. Dat lukt niet, hebben ze niet, ondanks dat het bord zegt van wel. Hij belt zijn vriendje. Die heeft het ook niet. Dan lopen we even door, naar een restaurant schuin aan de overkant. Die heeft ze wel, gewoon voor 80K voor de hele dag. Doe maar.

Aldus rijden we eerst maar eens Naar een ATM, een pin automaat. Eerste pas, die van Jos van onze gezamenlijke rekening. Die doet het niet. Nogmaals. Echt niet. Tweede pas, die van Maike. Die doet het niet. Derde pas (MasterCard van Jos), die doet het niet. Vierde pas, Visa card van Maike. Ja hoor, eindelijk.
Dan even naar de buren, Scoot. Dat is de boot-maatschappij waarmee we naar het eiland zijn gekomen. Die is dicht. We moeten nog even bevestigen dat we morgen weer terug gaan.

Dan gaan we rijden, eerst langs het mangrove bos in het noorden. Het is deels vuilnisbelt geworden. Daar waar dat niet zo is, is het meer palmbomen en andere bomen en struiken dan mangrove. Logisch want die staan in het water en dat is aan de andere kant van het bos.
We rijden door en komen een leuk tentje tegen. Bakkie doen. Hier bellen we met Scoot om te regelen dat ze ons niet op komen halen vanaf ons hotel maar vanaf de duik winkel. We nemen daar onze spullen mee naar toe en gaan dan na het duiken gelijk door naar de boot. Dat is wel heel erg moeilijk. We worden één of twee keer doorverbonden. Naar iemand die dan net iets beter Engels spreekt. Pfff...Simpele vraag, best problematisch. Uiteindelijk lijkt het dan te lukken.
Dan rijden we weer verder en komen bij de brug naar Nusa Ceningan, het kleine eilandje achter Nusa Lembongan. Het is een lange, smalle, gele brug. Twee scooters kunnen elkaar net passeren en dat is het dan.

Er staan een paar toeristen foto's te nemen. Eén is er zo handig om vlak voor ons aan de andere kant te gaan staan, zodat de doorgang nog smaller wordt. Slimmerik....wacht dan even tot we voorbij zijn! Het gaat net goed.

We rijden een willekeurige kant op. We komen bij een baai waar veel mensen staan te kijken en fotograferen. Het is inderdaad een mooie baai. Het water is hier lichter blauw dan de oceaan. Het is hier vulkanisch gesteente en gaat steil een heel stuk omlaag. Dan even een bakkie doen aan de overkant en dan gaan we terug, want dit weggetje loopt dood.
We maken het rondje over het eilandje af. Denken we. We hebben een vrij slecht stuk wegdek. Met ook steile stukjes. Eindelijk, bij de T-splitsing is het asfalt wel goed. Dus kunnen we toch de lange route nemen. Maar niet te lang want dan wordt het wegdek ook weer erg slecht. Daar hebben we geen zin is dus keren we om.

Het is overigens een licht scootertje, en wij zitten er met zijn tweeën en een rugzak op. Dat in combinatie met de heuveltjes en slecht wegdek, is dit scootertje gewoon niet voor gebouwd. Niet zo geschikt voor deze combinatie. Dat komt ons bekend voor van een Chinees autootje in Cuba...:-)

We zien overigens verder weinig bijzonders. Er worden mensen dus we zien hun eenvoudige huisjes, hier en daar bouwen ze nog wat, en we zie veel begroeiing, vooral bomen.

Dus we nemen een kortere, betere route terug naar de brug. Alwaar wij natuurlijk ook wat foto's nemen. Wel weer grappig: er ligt een soort van vrachtschip in het water tussen de eilanden. Vandaar uit lossen ze handmatig dakpannen in een soort van roeiboot. En vlak bij de kant ligt een bootje met gasflessen,waterflessen en blauwe 20-liter jerrycans.

We nemen de route van het zuidelijk deel van het eiland. We komen weer bij een uitzicht punt waarvan af we het strand zien liggen waar ons hotel vlakbij is en waarvan af we van de duikwinkel de duikboot (...) op stappen.

Dat ziet er wel leuk uit van boven, de zee, het strand, de begroeiing op het eiland en de bebouwing.

We rijden ons dorpje weer in en dan is het rond 17:00 tijd voor een bakkie bij Pepita.

We hebben om 18:45 gereserveerd bij Lemongrass restaurant. We gaan wat eerder. We vinden het drinken en eten wel goed hier, maar snappen niet zo goed dat het hier zo populair is; zó goed is het nou ook weer niet.

Dan nog weer een bakkie thee bij Pepita, en daar ook choco broodjes halen voor ontbijt morgen, en onze scooter staat er ook nog. En weer naar ons hotel, waar we onze spullen inpakken om morgen te duiken en daarna gelijk te vertrekken.