Reis 2018 Dag 20 duiken Lembongan, naar Sanur

Reis 2018 Dag 20 duiken noord van Lembongan, naar Sanur

Iets na zevenen pakken we de rest van de spullen in.
Om half acht lopen we zonder ontbijt en met al onze spullen naar French Kiss divers (FB: purinusalembongan). Gelukkig is het maar een paar 100 meter. Als het goed is haalt Scoot Ferry ons hier namelijk op voor de overtocht.

Zoals een beetje verwacht liggen er geen pakken voor ons klaar. Onze gids is Fenly en hij regelt dat. Het is snel opgelost.

We gaan met een andere boot, iets kleiner en met drie kleinere motoren dan de andere boot.

We hebben met zijn tweeën een gids, Fenly (afkomstig van Sumatra) en gaan weer achterover te water.

De eerste site is dichtbij. Locatie: Toyapakeh. We zien snappers, lion fish, murene, tonijn, great travalli.

Het barst gelijk al weer van de vissen in veel kleuren. Naar 18 meter diepte en we zien ook veel koraal. Dit is een stromingsduik. Voordeel is dat we veel zien. Nadeel is dat we vrij snel langs het koraal gaan dus als je iets extra interessants ziet moet je snel zijn.

We zien onder andere een zeeslangetje. Een paar centimeter in diameter. We zijn alleen zijn middenlijf, de rest is verborgen onder koraal. Hij heeft zwart/zilveren ringen. Tevens zien we een schildpad. En de kop van een murene.

We komen omhoog en de boot op en wachten op wat andere duikers. Dan varen we na een tijdje naar de tweede locatie, Tugu.

Daar is een nog sterkere stroming! Het voelt als vliegen over de snelweg, vlak langs het rif!
We leggen zonder moeite een flinke afstand af. En we zien heel veel voorbij vliegen.
We zien verder nog een schildpad van dichtbij, titan triggerfish, pufferfish en boxfish, unicorn fish en surgeon fish.

Dan volgt op de boot een vrij lange pauze. Waarbij we onze lunch krijgen. Die Jos nog niet neemt, nog geen trek.

De 3e locatie is wel weer een stuk varen, SD. Er is een school in het dorp aan het strand die zo heet.

Hier hebben we weinig stroming. Jos ontdekt hier dat oren klaren een stuk beter gaat door te slikken. Dat is veel relaxter!

Fenly wijst iets aan. Het lijkt op een harige spin. Hij pakt de steen op waar het beestje op zit. Kunnen we het goed van dichtbij zien. Het blijkt een oerang oetang crab te zijn. Verder zien we weer wat trompet fish, scorpion fish.

Bijna aan het eind van deze duik ziet Jos nog een groenige vis tussen de bruine koraal/planten. Geinig om dat zelf te ontdekken. Maike kan die op de foto nemen.

We maken een kortere duik omdat we op tijd boven moeten zijn om onze tijd tussen duiken en vliegen 24 uur te laten zijn.

Nadat alle duikers weer aan boord zijn varen we terug. Zelfde procedure: allemaal een duiktas en je eigen spullen mee nemen. En de duikspullen afspoelen in de zoet water bakken die ze daarvoor hebben.

Gelukkig heeft Andy inderdaad Scoot Ferry gebeld en komen ze ons hier bij French Kiss ophalen. Hij zei dat het telefoontje van gisteren dus goed gegaan was want ze wisten het.

Dan gaan wij zelf ook even afspoelen en dan de debriefing met Fenly doen. Het lukt niet om hem een foto's van de groene vis te laten zien want de batterij van de onderwater camera is leeg. Daarna gaan we in de schaduw op het terras zitten wachten tot we opgehaald worden. Waarbij Jos zijn lunch eet, en Maike eet een pannenkoek.

Tussen 3 uur en half vier moet iemand van Scoot ons komen halen. En inderdaad, keurig om. 15:40 halen ze ons op. Weer in zo'n klein vrachtwagentje die tot de nok vol is. Nee hoor, er kan nog wel iemand bij...pfff.. Een vrouw zit bij haar man op schoot en die er bij komt kan nog wel voorin.

Eenmaal bij Scoot de zooi er uit en de tassen op het strand. Dan weer gezellig in de rij staan. Het is zo goed georganiseerd dat Maike in de rij staat en als ze aan de beurt is te horen krijgt dat ze voor Sanur in een andere rij moet staan...pfff, en bedankt hoor.

Er staan teksten op het kantoortje dat ze al 7 jaar de beste zijn, prijzen hebben gewonnen, betrouwbaar zijn en de beste service geven...wij geloven het niet zo.

Het uiteindelijk instappen lijkt wat gemakkelijker te gaan. De hele boot zit vol. Zelfs onze dagrugzakjes moeten van de stoel naast ons af, voor één van de sjouwers. Dat was de laatste vrije stoel.

16:45 vertrekken we. Een half uur later arriveren we. Dan nog achteruit tegen het strand aan parkeren en alle mensen en bagage er uit.
Er is wat onduidelijkheid over hoe nu verder. Want we willen naar een andere bestemming dan eerst, Robbie staat nu bij het Scoot kantoor. Dat is hier wel wat moeilijk natuurlijk. Het lijkt toch te lukken.

Jos sleept eerst maar eens een tas over het zand naar het stenen plateau er achter. Zo ver komt hij echter niet....

...want dan ziet hij goed nieuws! En die heet: Robbie! Daar zijn we heel blij mee!

Aldus komen we soepel bij hotel Palm Garden in Sanur, na 5 km rijden. Onze kamer is nog niet klaar. En dus krijgen we een andere kamer. En een upgrade! Het is een enorme kamer. Twee slaapkamers, één met twee eenpersoonsbedden en één met één tweepersoonsbed. Welke we willen? Die met twee bedden gaat dan op slot. We hebben een ruime woonkamer met een tweezitsbank en twee bijbehorende eenzitters en een salontafel, wandmeubel met TV en boeken, ontbijttafeltje met vier stoelen en waterkoker. En een ruime slaapkamer met behalve het bed nog een bureau met stoel, nog een laag tafeltje en twee stoelen en een kast. En nog een ruime badkamer met twee wasbakken met een hele brede spiegel, een bad, en een echte goede douche, met echt warm water, een zeldzaamheid hier. Toe maar. Helemaal prima!

Dan lopen we de straat uit en steken over naar restaurant / café Japun. Alwaar we prima eten in een relaxte, rustige sfeer.