Vierde werkdag, donderdag
Blijf op de hoogte en volg Jos
20 September 2012 | India, Bangalore
Dag 5 donderdag 20 september 2012
Sjeemig hee, de donderdag is ook al weer voorbij. Dat gaat snel zeg. Het zijn toch best intensieve dagen en toch heb ik steeds het gevoel dat er niet genoeg gebeurt. Het valt met op dat we steeds maar zo’n 20%-25% van wat ik van plan was op een dag kunnen doen van wat ik van plan was.
Vanochtend was er wat geharrewar over de vertrektijd. Iemand, of een paar, hadden besloten dat we wel een kwartiertje later weg konden. De rest wist niet beter en was van mening dat we beter gewoon om half negen kunnen vertrekken. Toevallig bleek dat ook te kunnen omdat er staking was vandaag. Ze vinden de brandstofprijzen hier te hoog. Geen idee hoe die zijn trouwens. En daardoor was het wel lekker rustig op de weg, konden we weer mooi doorrijden.
We hebben eerst een uur met zijn allen bij elkaar gezeten voor een presentatie over een technologie die voor allen van belang is. Tevens hebben we verder aan een echte case gewerkt.
Tijdens de lunch vertelde Azmathullah dat hij fruit had besteld, op mijn verzoek, maar dat leveren daarvan niet gelukt was door de staking. Dus: door de hoge brandstofprijs hadden wij ook vandaag geen fruit. Dat bedenk je niet.
Na de lunch zijn we even naar buiten gelopen en hebben nog een paar foto’s gemaakt. Het hek van de aanbouw naast ons stond open. Ik liep door het hek om een foto te maken. Zowaar kwam er één van de twee bewakingsmannetjes naar buiten. Beetje schuchter, lijkt me niet zo handig voor een bewaker. Ik was klaar en liep weer weg. De bewaker was toch zeker wel 2 meter bij zijn hokje vandaan.
Aan de overkant van de weg van waar wij de afslag nemen ligt zo’n beetje onder de verhoogde spoorlijn het mini-sloppenwijkje. Die maar even op de foto. Rogier vond dat je dergelijke foto’s niet moet posten. Ik vind van wel want zo laat ik gewoon zien hoe het is.
Na de lunch hebben we de examens afgenomen. Ik had nog een foutje gemaakt. We zijn in India om de mensen (Indiërs dus) voor Fase 3 op te leiden. Nou heb ik dat ook gedaan met de mensen voor Fase 2 en ook daar examen voor gemaakt. En die grotendeel weer opnieuw hergebruikt (ik kon zo even geen langere tautologie bedenken). Vlak voor het examen zie ik de vragen voor Fase 2 ineens op het beeldscherm van Thyiagu staan. Hmmm… Even besproken met Jan en maar besloten gewoon door te gaan. Uiteindelijk heeft het geen effect gehad denk ik. Ik dacht trouwens dat ze met een half uur of zo wel klaar zouden zijn, maar ze hadden ongeveer 2 uur werk. Wow. Ze mochten geen Internet gebruiken deze keer. Dat maakte het dan nog iets lastiger. Moet ook, want Fase 3 gaat over complexe designs, Fase 2 ging over eenvoudige zaken. Daarna nog ruim drie kwartier samen besproken en toen was het ineens al weer half vijf, tijd voor de wrap-up meeting. Waarin iedereen vertelt wat ze geleerd hebben. Duurt ook steeds een uur in plaats van een half uur. Daarna bleek dat er na de meeting gelijk 4 van ons weg waren gegaan. En dat er nog 3 langer waren gebleven. Zoveel te doen. Ik krijg tevens nog gewone vragen tussendoor, ook van mijn klanten, die wil ik toch niet negeren.
Het is me trouwens ook opgevallen dat er veel groen en bomen in de stad zijn maar dat een aantal daarvan ook lianen hebben. Grappig, dat verwacht je niet in een stad.
Nog even terug komen op die slordige afwerking in het toilet van het bedrijf, vegen en vlekken op de tegels en roestende kranen en zo, daartegenover hebben ze dan wel weer een pratende lift; going down, doors closing, et cetera.
Terug bij het hotel ontdekken we nog een technologie upgrade: de spiegel op wieltjes met handvat is vervangen door een camera met LEDjes en een beeldscherm. Zooo… Verder blijft het natuurlijk een nutteloze exercitie. Ik had het tijdens de lunch nog met Azmath en Rudresh over die spiegel en over de beveiliging bij het hotel. (We moeten nog steeds elke dag onze bagage door de scanner doen, zakken leeg maken en in een apart bakje, en worden vervolgens nog gescand met een metaaldetector. ) En of er dan dreiging is en zo. Ze hebben hier niet 9/11 maar wel 28/11 (2008) gehad. Toen is er een aanslag geweest in een hotel waar 175 mensen zijn doodgeschoten. Aha. En zo zijn er wel meer incidenten geweest. Dat verklaart dan toch weer één en ander. Tja, we zitten in Tamil Nadu en vlak bij Sri Lanka. Heeft misschien ook nog wel met de Tamil Tijgers of zo te maken.
Ik ben trouwens toch wel blij met de slofjes die het hotel in de kamer levert. Anders is het toch ietsjes fris voor de echt mooie, glimmende marmeren vloer…
Ik heb vandaag een foutje gemaakt in het restaurant: zowel het voor- als het hoofgerecht bestond uit Engelse kaas. Oeps. En dat heb ik gisteren ook al gegeten. Voorlopig ben ik daar dan wel weer klaar mee. Nog een fruitplateau toe genomen, lijkt me beter.
Het lukt nog steeds niet om het kaartje van waarbenjij.nu op Chennai in India te zetten. Hij staat nu op Bangalore. Nou ja, dat is dan redelijk in de buurt.
Sjeemig hee, de donderdag is ook al weer voorbij. Dat gaat snel zeg. Het zijn toch best intensieve dagen en toch heb ik steeds het gevoel dat er niet genoeg gebeurt. Het valt met op dat we steeds maar zo’n 20%-25% van wat ik van plan was op een dag kunnen doen van wat ik van plan was.
Vanochtend was er wat geharrewar over de vertrektijd. Iemand, of een paar, hadden besloten dat we wel een kwartiertje later weg konden. De rest wist niet beter en was van mening dat we beter gewoon om half negen kunnen vertrekken. Toevallig bleek dat ook te kunnen omdat er staking was vandaag. Ze vinden de brandstofprijzen hier te hoog. Geen idee hoe die zijn trouwens. En daardoor was het wel lekker rustig op de weg, konden we weer mooi doorrijden.
We hebben eerst een uur met zijn allen bij elkaar gezeten voor een presentatie over een technologie die voor allen van belang is. Tevens hebben we verder aan een echte case gewerkt.
Tijdens de lunch vertelde Azmathullah dat hij fruit had besteld, op mijn verzoek, maar dat leveren daarvan niet gelukt was door de staking. Dus: door de hoge brandstofprijs hadden wij ook vandaag geen fruit. Dat bedenk je niet.
Na de lunch zijn we even naar buiten gelopen en hebben nog een paar foto’s gemaakt. Het hek van de aanbouw naast ons stond open. Ik liep door het hek om een foto te maken. Zowaar kwam er één van de twee bewakingsmannetjes naar buiten. Beetje schuchter, lijkt me niet zo handig voor een bewaker. Ik was klaar en liep weer weg. De bewaker was toch zeker wel 2 meter bij zijn hokje vandaan.
Aan de overkant van de weg van waar wij de afslag nemen ligt zo’n beetje onder de verhoogde spoorlijn het mini-sloppenwijkje. Die maar even op de foto. Rogier vond dat je dergelijke foto’s niet moet posten. Ik vind van wel want zo laat ik gewoon zien hoe het is.
Na de lunch hebben we de examens afgenomen. Ik had nog een foutje gemaakt. We zijn in India om de mensen (Indiërs dus) voor Fase 3 op te leiden. Nou heb ik dat ook gedaan met de mensen voor Fase 2 en ook daar examen voor gemaakt. En die grotendeel weer opnieuw hergebruikt (ik kon zo even geen langere tautologie bedenken). Vlak voor het examen zie ik de vragen voor Fase 2 ineens op het beeldscherm van Thyiagu staan. Hmmm… Even besproken met Jan en maar besloten gewoon door te gaan. Uiteindelijk heeft het geen effect gehad denk ik. Ik dacht trouwens dat ze met een half uur of zo wel klaar zouden zijn, maar ze hadden ongeveer 2 uur werk. Wow. Ze mochten geen Internet gebruiken deze keer. Dat maakte het dan nog iets lastiger. Moet ook, want Fase 3 gaat over complexe designs, Fase 2 ging over eenvoudige zaken. Daarna nog ruim drie kwartier samen besproken en toen was het ineens al weer half vijf, tijd voor de wrap-up meeting. Waarin iedereen vertelt wat ze geleerd hebben. Duurt ook steeds een uur in plaats van een half uur. Daarna bleek dat er na de meeting gelijk 4 van ons weg waren gegaan. En dat er nog 3 langer waren gebleven. Zoveel te doen. Ik krijg tevens nog gewone vragen tussendoor, ook van mijn klanten, die wil ik toch niet negeren.
Het is me trouwens ook opgevallen dat er veel groen en bomen in de stad zijn maar dat een aantal daarvan ook lianen hebben. Grappig, dat verwacht je niet in een stad.
Nog even terug komen op die slordige afwerking in het toilet van het bedrijf, vegen en vlekken op de tegels en roestende kranen en zo, daartegenover hebben ze dan wel weer een pratende lift; going down, doors closing, et cetera.
Terug bij het hotel ontdekken we nog een technologie upgrade: de spiegel op wieltjes met handvat is vervangen door een camera met LEDjes en een beeldscherm. Zooo… Verder blijft het natuurlijk een nutteloze exercitie. Ik had het tijdens de lunch nog met Azmath en Rudresh over die spiegel en over de beveiliging bij het hotel. (We moeten nog steeds elke dag onze bagage door de scanner doen, zakken leeg maken en in een apart bakje, en worden vervolgens nog gescand met een metaaldetector. ) En of er dan dreiging is en zo. Ze hebben hier niet 9/11 maar wel 28/11 (2008) gehad. Toen is er een aanslag geweest in een hotel waar 175 mensen zijn doodgeschoten. Aha. En zo zijn er wel meer incidenten geweest. Dat verklaart dan toch weer één en ander. Tja, we zitten in Tamil Nadu en vlak bij Sri Lanka. Heeft misschien ook nog wel met de Tamil Tijgers of zo te maken.
Ik ben trouwens toch wel blij met de slofjes die het hotel in de kamer levert. Anders is het toch ietsjes fris voor de echt mooie, glimmende marmeren vloer…
Ik heb vandaag een foutje gemaakt in het restaurant: zowel het voor- als het hoofgerecht bestond uit Engelse kaas. Oeps. En dat heb ik gisteren ook al gegeten. Voorlopig ben ik daar dan wel weer klaar mee. Nog een fruitplateau toe genomen, lijkt me beter.
Het lukt nog steeds niet om het kaartje van waarbenjij.nu op Chennai in India te zetten. Hij staat nu op Bangalore. Nou ja, dat is dan redelijk in de buurt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
