Reis 2018 Dag 7 Do 6 sep - Made, veel zien

Reis 2018 Dag 7 Do 6 sep - Made met auto, Bali Bird Park, houtsnijden, koffieplantage, naar Amed

Om 9 uur staat Made (spreek uit: Madee) keurig klaar. Tassen in de auto en we gaan. De auto is een Toyota Kijang, beetje soort LandCruiser, benzine, 485.000 km. Wel met nieuwe motor, voor 10 miljoen peso, EUR 600. Made vind het een 'big engine, big machine'. Het slechts een 4-cilinder benzine motortje. Er is nog veel lege ruimte onder de motorkap. Als Made het een 'big engine, vind, mag hij dat vinden.

We gaan eerst wat geld pinnen. Sommige banken laten maar 1,5 miljoen RP toe, daar doen we niet lang mee als we allerlei dingen doen.

Zoals het Bali Bird Park. Met 1000 vogels, 250 soorten. We zien gelijk pelikanen en kalkoenen van dichtbij. Even wat drinken en dan naar de Bird show. Met overvliegende uil en andere jagers. Ze vragen een vrijwilliger. Een meisje houdt een dienblad op haar hoofd. En je vingers er onder, graag. Dan gooit een medewerker een stukje vlees op het dienblad en is er een vogel die overvliegt en dat pakt met zijn klauwen. Dat doen ze meerdere keren. Dan gooien ze stukjes vlees de lucht in en vangen ze het in vlucht, ook met hun klauwen.
Dan een grotere vrijwilligster. Ze leggen het vlees op haar hoofd en hop, weg is het weer. Dat doen ze nog een keer. En zo komt er nog meer voorbij. Leuke show. Dan mogen we op de foto met de jager, het is een valk of zo.

Dan lopen we weer door het park verder. Met veel kleuren en soorten vogels. Een aantal buiten, vrij, en een aantal in kooien. We kunnen weer op de foto, met vogels met hele grote navels, en heel mak.

Daarna gaan we naar een werkplaats waar ze hout bewerken. Handmatig, heel knap, volgens Made. Nou, dat is ook wel zo. Echt hele mooie en knappe houtsnijwerken. Van klein tot heel groot en ook complex. We zijn wel onder de indruk. We krijgen uitleg hoe het werkt en over de soorten hout. Ebbenhout, krokodil hout (van een stam met pukkels!, haha). Dat hout, en zo nog een paar soorten hebben twee kleuren. Hij laat ook een paar beelden voelen; ebbenhout bijvoorbeeld is hard, snijdt moeilijk en Is zwaar. Hij legt uit dat veel houtsnijwerk nep verkocht wordt, alsof het hardhout is terwijl het gewoon vurenhout of zo is. En dan is het zo stuk.
Ze houden het houtsnijwerk op zijn plaats tussen hun blote voeten, terwijl ze op de grond zitten. Alles met de hand, geen machines.

Dan gaan we naar een koffieplantage, vlakbij. Ze hebben verschillende soorten koffiebomen staan, met een bordje er bij. En ook verschillende soorten planten. En ook een luwak in een kooi. Dat is een dier die verwant is aan de kat. Die hier in het wild de koffiebonen op eet. Dat veroorzaakt een soort bewerking en de luwak neemt dan veel van de cafeïne op. Dan poept hij die weer uit. Dat koken ze op 140 graden zodat de bacteriën dood gaan en drogen ze daarna. Ze heeft daar ook een paar platte rieten manden van liggen. Ze pelt een keutel voor ons open om de koffieboon er in te laten zien.
Ze heeft ook een paar potjes; een met arabica en een met luwak koffie. De luwak geurt duidelijk minder sterk. De luwak-kat kan overigens agressief zijn en bijten.

Het is hier wel nogal commercieel, toeristisch. Ze hebben grote rieten ringen in de bomen hangen wat 1 persoon in kan, dan kan je een foto maken, gratis. En ze hebben een grote schommel, tokkelen (zipline), en een soort van loopbrug op flinke hoogte langs verschillende bomen. Allemaal voor 150.000 RP, 9 euro per activiteit.

We krijgen een reeksje koffie en thee monsters om te proeven. Zoals rosella en lemongrass tea, erg lekker. En ginger tea, oef, hoest. Beetje sterk. En een paar soortjes koffie. Jos neemt ook een luwak koffie. Toch niet zo lekker als verwacht.

We kopen wat rosella- en lemongrass-thee. Buiten hangt een bord met de gezondheids-voordelen van de diverse thee soorten en van de koffie.

Dan gaan we verder naar Amed, Kembali Beach Bungalows, ons volgende verblijf. Onderweg maken we nog een stop, bij tempel Tirga Gangga. Daar is een vijver vol koikarpers die je kan voeren. Wij hebben geen voer gekocht maar er zitten joekels in. In de vijver liggen ook stenen die net boven het water uitsteken, op korte pilaartjes, waardoor je door de vijver kan lopen. Naast de stenen staan dan weer allerlei beelden. Maar er is niet een richting, dus je moet elkaar proberen te passeren op een stoeptegel. Erg spannend.

We melden ons aan bij de duikschool en ze geven aan waar we goed kunnen eten. O, toevallig, daar hangt een bord van hen. Er komt een drietal Nederlanders naast ons zitten, en dan aan de andere kant Nederlander RobertJan met een Thaise, Ta. Ze zijn al 11 jaar samen. Ze wonen in Bangkok en hij werkt in Publishing/reclame, voor 5-sterren hotels en is voor zijn werk op Bali. Het is erg gezellig met ze.

Er hangt een tokeh aan de muur een beetje herrie te maken.

Jammer genoeg kunnen we beter de gezelligheid afbreken en op tijd weer naar ons huisje gaan, voorbereiden voor morgen en op tijd gaan slapen.


Deze site kent Amed in Indonese niet, dus laat ik de locatie maar op Sanur staan.