Reis 2018 Dag 13 - Wo 12 sep - Dolfijnen kijken

Reis 2018 Dag 13 - Wo 12 sep - Dolfijnen kijken, hot Springs, tempel, ceremonie

5:30 beginnen we enthousiast aan onze dag...

Gisteravond natuurlijk al wat spulletjes gepakt. We wachten in donker in de ontbijt ruimte op Komach, die ons twee met 1 scooter op haalt. Handig. Hij belt een vriendje, zodat ze met 2 scooters zijn. We rijden door wat straatjes de grote weg op. Na een aantal minuten er weer van af, door kleinere straatjes naar het strand. Dan lopen we naar zijn boot, weer een jukung. Hij draait hem voor ons netjes om, met de voorkant in het zand, zodat we met droog voeten op kunnen stappen.

Komach heeft trouwens wel eens zonder hulpmiddelen gedoken om een duikbril van een toerist op te halen. Hij dook naar 7 meter waarbij hij zijn trommelvlies scheurde.

Dan komen er nog twee mensen bij. Deze jukung is groter dan die we eerder in zaten. We zitten alle vier achter elkaar, en deze is ook duidelijk breder.

We varen de zee op en zien vele tientallen andere jukungs liggen te wachten. Een armada! Ze hebben allemaal een eigen naam. Zal ook best handig zijn als je weet welke jukung de jouwe is.

Dan wachten we een tijdje. En dan is er actie! Allerlei boten geven gas en varen ergens heen. Dan zien we inderdaad enkele kleine dolfijnen verschijnen. Dat duurt kort, en ze zijn weer onder water. En zo gaat dat een hele tijd door. Steeds zoeken, kijken en als iemand wat zien met de hele meute er op af.

Soms hebben we mazzel en verschijnen ze vlak naast onze boot. We kunnen ze dan goed zien en aardige foto's en filmpjes maken. Wel snel zijn want ze zijn maar kort zichtbaar.

Dan hebben we nog meer mazzel: een paar meter van onze boot af doet er een dolfijn een koprol. En dan een paar meter verderop nog één.

De actie is weer even voorbij en het is weer wachten. Dan verschijnen ze weer ergens en komt de meute boten weer op gang. Als het wat langer duurt drijft de "armada" een beetje uit elkaar.

De meeste boten hebben zo'n grasmaaier motor met een lange buis als staart. Die van Komach heeft er twee; één van 10PK en één van 15 PK. Als hij ze allerwegen aan zet gaat het hard, zegt hij. Dat geloof ik wel.

Dan gaan we terug naar het strand. Komach zet ons netjes af op het strand bij ons bungalow parkje. We zijn om 7:40 terug. Vroeger dan we normaal gesproken willen opstaan:-) Er is nog geen ontbijt want dat is pas vanaf 8 uur. We krijgen wel alvast thee en daarna alsnog ons continental breakfast; twee sneetjes toast, kuipje boter en kuipje jam, sinaasappelsap en wat fruit.

Maike gaat weer naar bed. Jos duikt in de Lonely Planet en kijkt naar het lijstje van wat hier waar te doen die hij thuis had gemaakt. Met dank aan Nel voor het uitprinten !-). Dan komen we samen tot de conclusie dat we naar de hot Springs willen. Dat is hier vlakbij. Dus regelen we via de balie van het hotel een taxi. We hebben namelijk niet zo'n zin in gedoe met taxi chauffeurs op straat, die ons steeds vragen of we een taxi willen.

We gaan eerst relaxed even wat drinken en iets kleins eten bij Akar café om de hoek. Die doet aan natuurlijk en gezond en zo. Lekkere, veilige drankjes, gebak,eten, ijs en zo voorts. Jos koopt hier tevens wat bamboe rietjes. Er staat hier ook massage olie en dat soort spul, beetje ayurvedisch lijkt het. Ze hebben ook carb-free en gluten-free. Ze blijken later ook in de Lonely Planet te staan. Gisteren hebben we hier prima gegeten.

Dan gaan we met de taxi op weg, Wajan (of zoiets) heet de chauffeur. De hot Springs zijn door de vulkanische ondergrond opgewarmd, 38 graden volgens Lonely Planet. Zou best kunnen kloppen. Je moet eerst een beetje doorkomen, wennen aan de warmte. Lekker hoor. Er is een klein ondiep smal bad met 5 leeuwenkoppen waar water uit stroomt. Vandaar uit loopt er water over naar het tweede, lagere bad, via 8 leeuwenkoppen. Waarbij het dan natuurlijk uit de bek stroomt en ze zijn hoog genoeg om lekker onder te kunnen staan. Lekker badderen hier.
Bovenin zijn nog twee kleinere ronde spa baden waar je voor 15.000 RP dus 1 euro de jetstreams aan kunt laten zetten. Dat hoeft dan weer niet zo nodig. We lezen nog wat in de Lonely Planet en zien niet het extra bad waar water vanaf 3 meter hoog het water in stort. Die zien we pas als we naar buiten lopen, het is pal naast het hoofd-bad. We gaan toch maar verder. We willen naar de SingSing waterval. Is ook leuk volgens Lonely Planet. Volgens de chauffeur niet, want het is droog seizoen. Weinig water in de val. Dat klopt wel want volgens Lonely Planet zijn de watervallen leuk van oktober tot maart.

Dus gaan we naar het alternatief, een boeddhistische tempel hier vlak bij. Er zijn veel nieuwe beelden bij, vooral van Budda dus. En een pagode met beelden binnen. Boven nog een soort van tuin met een muur-bouwsel met weer diverse budda-beelden. Best leuk om nog even te zien.

Wajang heeft in de zak van zijn stoel een Indonesische krant. Jos pakt die en leest voor de grap de hoofdtitel voor. Wajang vertelt dat het gaat over dat de Balinese overheid praat (en vooral dat) over een tweede vliegveld op Bali, in het noorden. We zijn benieuwd.

Dan gaan we terug naar huis. Country road, take me home...to the place, where I belong.....Nou, dat lukt net niet helemaal. Pal naast ons hotel is een soort van tempel, een eenvoudig overdekt plein kan je ook zeggen. En daar is een ceremonie gaande. Dus de chauffeur kan daar niet parkeren want het parkeerplein is vergeven van de brommers.

We leggen onze spullen even in onze bungalow (nou ja, hutje) en dan kijkt Jos even binnen. Er zit een heel orkest muziek te maken. Er zitten veel mensen op de betonnen vloer. Er staan een soort mini-torentjes met beelden en zo waar mensen offeren. Bloemen, eten en zo. Er is iemand met een microfoon die zingt en praat. Iedereen is keurig gekleed, boven de heupen in het wit, daaronder vooral geel.

We gaan eten. Heel handig, in restaurant Kakatau aan de overkant van de straat. Waarom heel handig? We hebben hier te maken met 3 effecten:

1. De ceremonie gaat heel lang door en iemand zingt de hele tijd, zonder muziek. Het lijkt nu vooral op het islamitische gejank uit een moskee (sorry, hoor:-)
2. We zitten aan een muur met reliëf waar water over heen sijpelt met in de hoek aansluitend een watervalletje.
3. We eten vanavond Balinees. Dat blijkt enigszins ambitieus. Zo simpel de gerechten, zo heet! Maike eet de tonijn maar laat de groente liggen want dat is het heetst. Jos haalt uit voorzorg alles wat rood is uit het sausje dat op de Balinese kip ligt, die in een bananenblad langzaam gesudderd is tot hij gaar is. Dat is hij inderdaad.
Hete begint overigens al bijzonder met een papaya salade. Die niet op papaya en ook niet op salade lijkt. Wel op witte kool in azijn. Dat van azijn blijkt volgens Google te kloppen.

Jos neemt nog een choco sinaasappel mousse en een crème caramel freezocino. Dat lijkt wat op een cappucino milkshake. Maike neemt nog een fried ice. Weer eens wat anders dan fried rice (Let op de R). Het blijkt een bolletje ijs in een gefrituurd laagje van iets (paneermeel-achtig).